کنجکاوی و علاقه ما به تاریخ معاصر از پرسش در مورد خودمان آغاز می‌شود. ما در چه جامعه، خانواده و اجتماعی پرتاپ شده‌ایم؟ در میانه چه روند‌هایی قرار گرفته‌ایم؟ زندگی من چگونه از وقایع اجتماعی تاثیر پذیرفته است؟ زبان فارسی داشتن و اهل ایران بودن چگونه است؟
گرچه کاویدن تاریخ معاصر از میان کتاب‌ها و مقالات و تاریخ شفاهی سیاستمداران و شخصیت‌های تاریخی معاصر روشی رایج است، اما برای فهم بستر اجتماعی و تاثیر این وقایع در زندگی مردم و نسل‌های قبلی جای تاریخ معاصر به روایت شهروندان تا کنون خالی بوده است. از کودکی قصه‌‌هایی برآمده از دل زندگی زیسته اطرافیان یکی از روزنه‌های فهمیدن جهان برایم بوده است. پادکست یاد، فرصت طرح پرسش‌هایی است که در خلال گفتگو با افرادی که روزها را با دل و جان خود تجربه کرده‌اند، فهم ما از تاریخ معاصر را عمیق کند و ابعاد بیشتری نسبت به روایات رسمی را برای ما روشن کند. به خصوص گفتگو با افرادی که به سبب نوع کار و زندگی‌شان هر کدام از جایگاهی و سکویی افقی در دست داشته‌اند که بخش‌های کمتر روایت شده تاریخ را بتوانند امروز برایمان بازگو کنند.
یاد، مانند گفتگویی در یک مهمانی خانوادگی، در یک کافه یا پیاده‌روی یک روز خلوت تعطیل کنار رودخانه‌ای آرام است. بدون قضاوت، گشوده، مهیا برای ابراز . مخاطب یاد پس از هر گفتگو یک دوست جدید پیدا کرده است که خلاصه دریافتش از دوره‌ای تاریخی را برایش سر صبر بازگو کرده است.
تاریخ شفاهی به روایت شهروندان
